Lucius Annaeus Seneca philosophus primo saeculo floruit p. Chr. n.
De constantia sapientis unus est, ex XII libris quibus Senecae Dialogorum libri constant.
Quamvis dialogi inscribantur, hii opusculi non sunt – plerumque – colloquia inter duos homines, sed potius principia philosophica ab ipso auctore exposita. Singuli libri singulum argumentum tractant, de quo Seneca suam sententiam exponit, quae plerumque e scholis philosophicis Graeciis deducitur et aptatur, scilicet ex Epicuro, ex schola cynica stoicaque.
In dialogo De constantia sapientis, amico Sereno dicato, contendit Seneca virum sapientem neque a contumeliis tangi posse, neque ab iniuris. Virtute sua enim contentus, bonum omnium potissimum in aeternum possidet, neque ullam rem externam ei est timenda.
Dialogorum textus inveniri potest apud Perseus Digital Library. In recitatione, secuta sum editionem Johannis W. Basore, Heineman, Londinii et Novi Eboraci 1928, paucis locis mutatis.
Modi musici quos in initio et in fine recitationis adiunxi e carmine excerpti sunt c. t. Venus’ Birds a Johanne Bennet composito (1575-1614) at ab Andrea Scholl sibilato.
Seneca, De constantia sapientis 15 (specimen)
€0.00
Tempus: 03’ 12” (1 pars)
Gradus:
Descriptio
Lucius Annaeus Seneca philosophus primo saeculo floruit p. Chr. n.
De constantia sapientis unus est, ex XII libris quibus Senecae Dialogorum libri constant.
Quamvis dialogi inscribantur, hii opusculi non sunt – plerumque – colloquia inter duos homines, sed potius principia philosophica ab ipso auctore exposita. Singuli libri singulum argumentum tractant, de quo Seneca suam sententiam exponit, quae plerumque e scholis philosophicis Graeciis deducitur et aptatur, scilicet ex Epicuro, ex schola cynica stoicaque.
In dialogo De constantia sapientis, amico Sereno dicato, contendit Seneca virum sapientem neque a contumeliis tangi posse, neque ab iniuris. Virtute sua enim contentus, bonum omnium potissimum in aeternum possidet, neque ullam rem externam ei est timenda.
Dialogorum textus inveniri potest apud Perseus Digital Library. In recitatione, secuta sum editionem Johannis W. Basore, Heineman, Londinii et Novi Eboraci 1928, paucis locis mutatis.
Modi musici quos in initio et in fine recitationis adiunxi e carmine excerpti sunt c. t. Venus’ Birds a Johanne Bennet composito (1575-1614) at ab Andrea Scholl sibilato.
Seneca, Dialogorum libri XII: